تفاوت دوربین های آنالوگ و آی پی

10 تفاوت  تفاوت دوربین های آنالوگ و آی پی

در حال حاضر، دوربین‌های مداربسته یکی از ابزارهای کلیدی در سیستم‌های امنیتی به شمار می‌آیند و در انواع مختلفی به بازار عرضه می‌شوند. برای انتخاب دوربین مناسب برای نیازهای خود، لازم است تفاوت‌های اصلی میان تفاوت دوربین های آنالوگ و آی پی را بشناسید. در اینجا به بررسی 10 تفاوت مهم بین تفاوت دوربین های آنالوگ و آی پی پرداخته‌ایم تا شما بتوانید انتخاب بهتری داشته باشید. با مطالعه این تفاوت‌ها، آگاهی کامل‌تری از ویژگی‌ها و عملکرد هر نوع دوربین خواهید داشت.

در انتخاب بین تفاوت دوربین های آنالوگ و آی پی، تفاوت‌های قابل توجهی وجود دارد که می‌تواند بر تصمیم شما تأثیر بگذارد. در ادامه، به بررسی 10 تفاوت اصلی میان این دو نوع دوربین پرداخته‌ایم:

هزینه

دوربین‌های مداربسته آنالوگ معمولاً از نظر قیمت مقرون به صرفه‌تر هستند و هزینه کمتری دارند. این در حالی است که دوربین‌های تحت شبکه به دلیل نیاز به تجهیزات شبکه‌ای و فناوری‌های پیشرفته‌تر، هزینه بیشتری دارند.

چگونگی نصب 

نصب دوربین‌های آنالوگ ساده‌تر است زیرا به یک دستگاه DVR متصل می‌شوند که نصب و راه‌اندازی آن‌ها را راحت‌تر می‌کند. در مقابل، نصب دوربین‌های تحت شبکه نیازمند تنظیمات پیچیده‌تری برای شبکه و تجهیزات مرتبط است.

پهنای باند 

دوربین‌های آنالوگ تصاویری با کیفیت پایین‌تر تولید می‌کنند که نیاز به پهنای باند کمتری دارد و بنابراین، هزینه‌های مرتبط با پهنای باند کاهش می‌یابد. اما دوربین‌های تحت شبکه به دلیل تولید تصاویر با کیفیت بالا و سیگنال‌های دیجیتال، به پهنای باند بیشتری نیاز دارند که می‌تواند هزینه‌ها را افزایش دهد.

کابل‌کشی

دوربین‌های آنالوگ به کابل‌های متعددی برای اتصال به DVR نیاز دارند که می‌تواند هزینه‌های نصب و کابل‌کشی را افزایش دهد. در مقابل، دوربین‌های تحت شبکه از یک کابل شبکه با پورت RJ45 برای اتصال به سوئیچ استفاده می‌کنند و این امکان را فراهم می‌آورد که تمامی دوربین‌ها به یک NVR متصل شوند.

محدودیت یا عدم محدودیت در محل قرارگیری 

دوربین‌های تحت شبکه به دلیل نیاز نداشتن به کابل‌های خاص برای ارسال و دریافت سیگنال، محدودیت کمتری در انتخاب محل نصب دارند. اما دوربین‌های آنالوگ به کابل‌های خاصی وابسته‌اند و بنابراین، نصب آن‌ها محدود به مسافت مشخصی است.

کیفیت تصویر 

معمولاً کیفیت تصاویر دوربین‌های آنالوگ پایین‌تر است و تصاویر می‌توانند در فواصل دور و با مقدار زیادی نویز (Grain) همراه باشند، که شناسایی چهره‌ها را دشوار می‌کند. دوربین‌های تحت شبکه قادرند تصاویری با کیفیت بسیار بالاتر تولید کنند و برخی مدل‌ها حتی امکان زوم تا 100 متر را نیز دارند.

مساحت تحت پوشش

دوربین‌های آنالوگ به دلیل محدودیت‌های تکنیکی در عمق تصویر‌برداری، نیاز به تعداد بیشتری از دوربین‌ها برای پوشش کامل یک منطقه دارند. در مقابل، دوربین‌های IP قادرند به تنهایی مساحت بیشتری را پوشش دهند و می‌توانند حتی تا سه برابر بیشتر از دوربین‌های آنالوگ را تحت پوشش قرار دهند. بنابراین، برای پوشش وسیع‌تر با تعداد کمتر دوربین، دوربین‌های تحت شبکه گزینه بهتری هستند.

رمزنگاری 

دوربین‌های آنالوگ به دلیل عدم امکان رمزگذاری سیگنال‌ها، بیشتر در معرض شنود و دسترسی غیرمجاز قرار دارند. برعکس، دوربین‌های IP که سیگنال‌های دیجیتال را ارسال می‌کنند، از قابلیت رمزگذاری برخوردارند و بعضی مدل‌ها دارای سیستم رمزنگاری داخلی هستند که قبل از ارسال سیگنال بر روی کابل، آن را کد می‌کنند.

توانایی PoE

یکی از مزایای دوربین‌های IP این است که از تکنولوژی PoE (Power over Ethernet) پشتیبانی می‌کنند و می‌توانند با یک کابل شبکه به طور همزمان برق و داده‌ها را دریافت کنند. این در حالی است که دوربین‌های آنالوگ به کابل‌های جداگانه برای تأمین برق و انتقال داده‌ها نیاز دارند، که پیچیدگی نصب و هزینه‌های اضافی را به همراه دارد.

پیچیدگی در راه‌اندازی

دوربین‌های IP برای راه‌اندازی اولیه به تخصص در شبکه و تنظیمات IP نیاز دارند، که می‌تواند پیچیده‌تر باشد. در مقابل، نصب و راه‌اندازی دوربین‌های آنالوگ به مراتب ساده‌تر است و نیازی به دانش فنی پیشرفته ندارد.

هوشمندی و مدیریت 

دوربین‌های IP از قابلیت‌های پیشرفته‌ای نظیر تشخیص حرکت، شناسایی دود، شمارش افراد و تشخیص رنگ‌های خاص برخوردارند. علاوه بر این، دوربین‌های تحت شبکه قابلیت مدیریت از راه دور را نیز دارند و می‌توانند تصاویر را به گیرنده‌های مختلف ارسال کنند، که این امکان مدیریت و نظارت بهتری را فراهم می‌آورد.