تجهیزات حفظ امنیتی، همچون دوربین‌های مداربسته، به عنوان یکی از ابزارهای اساسی و کارآمد در حفظ امنیت و نظارت بر اماکن گوناگون اجتماعی، تجاری و شخصی محسوب می‌شوند. علاوه بر این، بسیاری از مراکز تجاری برای حصول مجوز نیز ملزم به نصب دوربین‌های مداربسته هستند. با این حال، انتخاب یک مدل مناسب از بین دستگاه‌های مختلف مداربسته موجود در بازار، به یک کار چالش‌برانگیز تبدیل شده است. به همین دلیل، آشنایی با اختلافات بین دوربین‌های مداربسته آنالوگ و تحت شبکه می‌تواند به شما در انتخاب بهتر کمک نماید.
دوربین مداربسته آنالوگ، که به آن Analog CCTV نیز اطلاق می‌شود، و دوربین مداربسته تحت شبکه یا دیجیتال، که به آن IP CCTV هم گفته می‌شود، هر یک دارای مزایا و معایب خود هستند. در این مقاله، ما به طور جامع ویژگی‌ها و تفاوت‌های دوربین مداربسته آنالوگ و تحت شبکه یا IP Camera را بررسی و تشریح خواهیم کرد تا با اطلاعات کامل، قادر به انتخاب هوشمندانه‌تری باشید.
تفاوت دوربین شبکه با آنالوگ در قیمت
اختلاف در هزینه عنصری مؤثر برای بررسی تفاوت دوربین شبکه با آنالوگ محسوب می‌شود. دوربین مداربسته آنالوگ، به عنوان نسل قدیمی ترین اعضای خانواده دوربین‌های مداربسته، با قیمتی کمتر نسبت به دوربین مداربسته شبکه یا دیجیتال همراه است. در هر دو دسته دوربین آنالوگ و دوربین IP، انتقال اطلاعات از طریق کابل انجام می‌شود. با این حال، در دوربین IP به دلیل استفاده از سوئیچ، میزان استفاده از کابل کاهش یافته ولی خود سوئیچ‌ها نیز دستگاه‌های ارزانی نیستند. با این همه گزینه و امکانات مختلف، قابلیت دریافت دوربین مداربسته آنالوگ با هزینه کمتر نسبت به نسخه تحت شبکه را داراست.
تفاوت دوربین شبکه با آنالوگ در روش ارسال داده
تفاوت اساسی بین دوربین‌های مداربسته آنالوگ و تحت شبکه در روش انتقال سیگنال‌های ویدئویی قرار دارد. دوربین‌های آنالوگ تصویر را به صورت آنالوگ تولید کرده و از طریق سیگنال آنالوگ انتقال می‌یابند، در حالیکه دوربین‌های تحت شبکه تصویر را به صورت دیجیتال تولید کرده و از طریق سیگنال دیجیتال ارسال می‌کنند. انتقال اطلاعات در دوربین‌های تحت شبکه به دلیل داشتن پهنای باند بیشتر، به سرعت بسیار بالاتری انجام می‌شود.
تفاوت دوربین شبکه با آنالوگ در انعطاف‌پذیری
دوربین‌های مداربسته تحت شبکه IP، امکانات بسیاری را برای شما فراهم می‌سازند. انتقال اطلاعات در این نوع دوربین از طریق کابل شبکه، فیبرنوری یا حتی بدون سیم و با استفاده از امواج Wifi انجام می‌شود؛ این ویژگی باعث ایجاد انعطاف‌پذیری بسیار بالا در فرآیند نصب و اجرا می‌گردد. به ویژه در دوربین‌های IP بی‌سیم، که بدون نیاز به کابل‌کشی، دوربین‌ها و کنترل کننده‌ها را می‌توان به راحتی نصب و جابه‌جا کرد. اما در مقابل، در دوربین‌های آنالوگ، انتقال اطلاعات تنها از طریق کابل کواکسیال انجام می‌شود که باعث انعطاف‌پذیری پایین در مراحل نصب و اجرا می‌گردد.
برای مشاهده مشخصات دوربین سانل کلیک کنید .
تفاوت دوربین شبکه با آنالوگ در امکانات نرم‌افزاری
دوربین‌های مداربسته تحت شبکه IP از امکانات نرم‌افزاری بسیار کاربردی برخوردار هستند که این موضوع یکی از جوانب مهم در تفاوت دوربین‌های مداربسته آنالوگ و دیجیتال است. از جمله این امکانات، می‌توان به سیستم تنظیم هشدار و ارسال ایمیل در صورت حرکت یک جسم خاص یا تغییر موقعیت دوربین، و همچنین سیستم شمارش افراد اشاره کرد.
تفاوت دوربین شبکه با آنالوگ در کابل‌کشی
برای هر دو نوع دوربین، آنالوگ و تحت شبکه، نیاز به دو کابل مختلف وجود دارد؛ یکی برای انتقال داده و دیگری برای انتقال برق. با این وجود، در دوربین‌های مداربسته دیجیتال، در صورت استفاده از NVR یا سوئیچ POE، امکان استفاده از همان کابل شبکه برای انتقال داده و برق فراهم می‌شود و نیازی به کابل مجزا برای انتقال برق دوربین تحت شبکه نخواهید داشت. همچنین، برخی مدل‌های دوربین‌های مداربسته آنالوگ نیز ممکن است دارای تجهیزات جانبی مانند میکروفون باشند که در صورت استفاده، نیازی به تجهیزات جداگانه و کابل‌کشی اضافی ندارند.
تفاوت دوربین شبکه با آنالوگ در تجهیزات جانبی
یکی از تفاوت دوربین شبکه با آنالوگ در زمینه امکانات، این است که در بیشتر دوربین‌های مداربسته آنالوگ برای داشتن ویژگی‌های جانبی، نیاز به سخت‌افزار و تجهیزات جداگانه دارید. به عنوان مثال، برای انتقال صدا، نیاز به هزینه نصب دو زوج کابل و میکروفون جانبی دارید. با این حال، برخی از مدل‌های دوربین‌های آنالوگ نیز وجود دارند که دارای امکانات جانبی مانند میکروفون هستند و نیاز به کابل‌کشی مجزا را ندارند.
تفاوت دوربین شبکه با آنالوگ در نوع انتقال اطلاعات
دوربین‌های آنالوگ: از کابل‌های کواکسیال (Coaxial) برای انتقال سیگنال ویدئویی استفاده می‌کنند. این کابل‌ها محدودیت‌هایی در فاصله انتقال سیگنال بدون افت کیفیت دارند.
دوربین‌های شبکه: از کابل‌های شبکه (Ethernet) برای انتقال داده‌ها استفاده می‌کنند. این کابل‌ها نه تنها سیگنال ویدئویی بلکه داده‌های کنترلی و برق (در صورت استفاده از فناوری PoE) را نیز منتقل می‌کنند. فاصله انتقال داده بدون افت کیفیت در شبکه‌های مدرن می‌تواند تا صدها متر و با استفاده از فیبر نوری تا کیلومترها برسد.
دوربین‌های مداربسته تحت شبکه، از قابلیت انتقال برق بر روی کابل شبکه یا همان Power Over Ethernet بهره مند هستند. این تکنولوژی POE امکان استفاده همزمان از برق و ارسال سیگنال را بر روی یک کابل فراهم می‌کند، بنابراین نیاز به منبع تغذیه جداگانه و کابل اضافه برای برق وجود ندارد. در دوربین‌های مداربسته تحت شبکه، انتقال اطلاعات با استفاده از پروتکل‌های شبکه انجام می‌شود، اما دوربین‌های آنالوگ این قابلیت را پشتیبانی نمی‌کنند.
تفاوت دوربین شبکه با آنالوگ در دستگاه ضبط تصویر
دوربین مداربسته آنالوگ از روش سنتی و قدیمی برای ضبط و ذخیره تصاویر استفاده می‌کند. در این روش، سیگنال ویدئویی ارسالی می‌تواند توسط یک مانیتور مانند تلویزیون دریافت شود. دوربین آنالوگ تصاویر ضبط شده را به صورت زنده از طریق کابل کواکسیال به یک دستگاه ذخیره‌ساز به نام (DVR) منتقل می‌کند. در نسل‌های جدید دوربین‌های آنالوگ، امکان تبدیل تصاویر منتقل شده به تصاویر دیجیتال (HD) حین ذخیره‌سازی و نگهداری در دی‌وی‌دی یا هارد دیسک وجود دارد، اما کیفیت تصاویر به شدت تغییر نمی‌کند.
در مقابل، دوربین مداربسته تحت شبکه، سیگنال ویدئویی را توسط یک Encoder به شبکه ارسال می‌کند. در این نوع دوربین IP، تصاویر توسط دوربین دیجیتال ضبط و به صورت اتوماتیک توسط خود دوربین Encode می‌شود، به عبارت دیگر، اطلاعات قبل از ارسال، پردازش می‌شود. سپس این اطلاعات با استفاده از پروتکل IP به صورت دیجیتال در شبکه‌های کامپیوتری منتقل می‌شود. در نهایت، این تصاویر به دو روش مختلف قابل ذخیره‌سازی هستند و همچنین به جایی از طریق مرورگرها در شبکه دسترسی‌پذیر هستند.
دو روش ذخیره اطلاعات در دوربین‌های مدار بسته تحت شبکه
در روش اول، دوربین‌های مداربسته تحت شبکه اطلاعات را در دستگاه NVR ذخیره می‌کنند. NVR تصاویر دریافتی را فشرده‌سازی کرده و بر روی هارد دیسک ذخیره می‌نماید.
در روش دوم، اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار و توسط سرور ذخیره می‌شوند. در این روش، نیاز به سخت‌افزار جانبی مانند یک سرور است که نرم‌افزار مربوطه را بر روی آن نصب کرده و عملیات ذخیره‌سازی را انجام دهد.
در هر دو حالت ذخیره‌سازی نیاز به سوئیچ وجود دارد و امکان مدیریت نیز امکان‌پذیر است. با این حال، بهترین روش برای ذخیره‌سازی، کنترل و مدیریت تصاویر ارسالی از دوربین‌های مداربسته تحت شبکه IP، استفاده از NVR است.
تفاوت دوربین شبکه با آنالوگ در کیفیت تصویر
دوربین‌های آنالوگ: معمولاً کیفیت تصویر پایین‌تری نسبت به دوربین‌های شبکه دارند. رزولوشن تصویر در دوربین‌های آنالوگ معمولاً به حدود 720×480 پیکسل (480p) محدود می‌شود.
دوربین‌های شبکه: این دوربین‌ها کیفیت تصویر بسیار بالاتری ارائه می‌دهند. رزولوشن تصویر در دوربین‌های شبکه می‌تواند به 1080p، 4K و حتی بالاتر برسد، که جزئیات بیشتری را ارائه می‌دهد.
یک جنبه مهم دیگر در بررسی تفاوت دوربین شبکه با آنالوگ، کیفیت تصاویر می‌باشد. کیفیت تصویر در دوربین‌های تحت شبکه به وضوح ۶ تا ۲۰ برابر بالاتر از دوربین‌های آنالوگ است.
در دوربین‌های مداربسته آنالوگ، کیفیت تصویر با واحد TV line اندازه‌گیری می‌شود. تصاویر ضبط شده توسط دوربین‌های مداربسته آنالوگ دارای رزولوشن ۰.۵ مگاپیکسل هستند که رزولوشن پایینی دارند و به همین دلیل قابلیت بزرگنمایی آنها محدود است. از سال ۲۰۱۳، نسل جدید دوربین‌های مداربسته آنالوگ با کیفیت HD یا Analog High Definition و حتی پشتیبانی از کیفیت ۴k به بازار آمده‌اند. با این حال، کیفیت تصاویر دوربین‌های مداربسته تحت شبکه IP به دلیل ساختار دیجیتال آنها، رزولوشنی تا ۲۴ مگاپیکسل دارد.
دوربین‌های تحت شبکه به دلیل استفاده از فناوری دیجیتال، مشکلات نویز را تجربه نمی‌کنند و در صورت وجود مشکل در کابل شبکه، تصویر به صورت کامل قطع خواهد شد. در مقابل، در دوربین‌های آنالوگ، در صورت آسیب به کابل کواکسیال، تصویر با حضور نویز دریافت می‌شود.
در دوربین‌های آنالوگ، در فواصل دور، مقدار زیادی گرین (Grain) در تصاویر وجود دارد که باعث کاهش کیفیت تصاویر می‌شود و شناسایی چهره‌ها و پلاک‌های خودروها را دشوار می‌کند. در حالی که در دوربین‌های تحت شبکه، فاصله تأثیر زیادی در کیفیت تصاویر ندارد.
تفاوت دوربین AHD و IP در مدت زمان ذخیره سازی
یکی از دلایل اساسی نصب دوربین‌های مداربسته این است که در صورت وقوع مشکلات، امکان دسترسی به تصاویر محل مورد نظر را داشته باشیم. در دوربین‌های مداربسته آنالوگ، اگر به هر دلیلی سرور موقتاً قطع شود، تصاویر ضبط شده در آن بازه زمانی از دست می‌روند. اما دوربین‌های مداربسته تحت شبکه IP دارای پورت کارت حافظه جانبی هستند که در صورت بروز مشکل برای سرور، تصاویر به صورت پایدار حافظه جانبی ذخیره شده و از دست نخواهند رفت.
تفاوت دوربین شبکه با آنالوگ در امنیت
یک نکته اساسی دیگر در بحث تفاوت دوربین شبکه با آنالوگ، سطح امنیت این دستگاه‌ها است. در دوربین‌های مداربسته آنالوگ، به دلیل استفاده از کابل‌های قابل تشخیص، امکان دزدیده شدن، شنود و قطع تصاویر وجود دارد و هر شخصی با دسترسی به سیستم CCTV، به تمام اطلاعات دسترسی خواهد داشت. اما در دوربین‌های مداربسته تحت شبکه، انتقال تصاویر از طریق یک آدرس IP خاص و قابل رمزگذاری صورت می‌پذیرد. همچنین تمام فرآیندهای مربوط به دوربین‌های مداربسته تحت شبکه، از جمله ضبط و انتقال تصاویر تا ذخیره‌سازی، قابلیت رمزگذاری دارد. بنابراین، IP CCTV ها بدون شک سطح امنیت بالاتری نسبت به آنالوگ CCTV ها دارند.
مطالعه بیشتر : دوربین سانل
دوربین مدار بسته آنالوگ بهتر است یا تحت شبکه؟
به طور خلاصه می‌توان این را بیان کرد که دوربین‌های آنالوگ به دلیل هزینه کمتر و سادگی عملکرد، بیشتر در مکان‌های کوچک مورد استفاده قرار می‌گیرند. به همین تناسب، دوربین‌های تخصصی تحت شبکه با کیفیت بالا، قابلیت پردازش تصاویر، استهلاک پایین، امکانات و پشتیبانی بهتر و سرعت بیشتر، در مکان‌های بزرگ و حساس با نیاز به تعداد بیشتر دوربین مورد ترجیح قرار می‌گیرند.
اگرچه دوربین‌های تحت شبکه از عملکرد بهتری نسبت به دوربین‌های آنالوگ برخوردار هستند، هرکدام از این دو نوع دوربین برای کاربردهای خاص خود استفاده می‌شوند. در دهه‌های اخیر، با ارتقاء دوربین‌های مدار بسته آنالوگ نیز، استفاده از سیستم‌های ترکیبی که اجزای آنالوگ و دیجیتال را دارا هستند، رواج یافته است.
اجرای یک پروژه IP Camera ممکن است کمی گران‌تر باشد، اما نکته مهم این است که با این هزینه، یک سیستم کارآمد و هوشمند را به دست می‌آورید نه یک سیستم آنالوگ قدیمی که در نهایت ممکن است نیاز به ارتقاء داشته باشد.
نصب و راه‌اندازی
دوربین‌های آنالوگ: نصب و راه‌اندازی این دوربین‌ها ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر است، اما نیاز به کابل‌کشی جداگانه برای برق و ویدئو دارند.
دوربین‌های شبکه: نصب و راه‌اندازی این دوربین‌ها ممکن است پیچیده‌تر و هزینه‌برتر باشد، اما با استفاده از PoE (Power over Ethernet)، تنها یک کابل شبکه برای انتقال برق و داده‌ها کافی است، که می‌تواند فرآیند نصب را ساده‌تر کند.
قابلیت‌ها و امکانات
- دوربین‌های آنالوگ: معمولاً امکانات محدودی دارند و بیشتر بر روی ضبط ویدئو و نمایش آن تمرکز دارند.
- دوربین‌های شبکه: این دوربین‌ها امکانات پیشرفته‌تری مانند تحلیل ویدئویی، تشخیص حرکت، تشخیص چهره، پشتیبانی از چندین جریان ویدئویی و ادغام با سیستم‌های مدیریت ویدئو (VMS) دارند.
انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری
دوربین‌های آنالوگ: محدودیت‌های بیشتری در مقیاس‌پذیری دارند. اضافه کردن دوربین‌های بیشتر نیاز به زیرساخت‌های جدید و پیچیده‌تری دارد.
دوربین‌های شبکه: بسیار مقیاس‌پذیرتر هستند. اضافه کردن دوربین‌های جدید به شبکه موجود معمولاً ساده است و نیاز به تغییرات زیادی در زیرساخت‌ها ندارد.
ذخیره‌سازی و مدیریت داده‌ها
دوربین‌های آنالوگ: داده‌های ویدئویی به طور معمول بر روی دستگاه‌های DVR (Digital Video Recorder) ذخیره می‌شوند.
دوربین‌های شبکه: داده‌های ویدئویی می‌توانند بر روی دستگاه‌های NVR (Network Video Recorder)، سرورها یا حتی به صورت ابری ذخیره شوند. این نوع ذخیره‌سازی به مدیریت و بازیابی آسان‌تر و سریع‌تر داده‌ها کمک می‌کند.
امنیت
دوربین‌های آنالوگ: امنیت کمتری دارند زیرا سیگنال‌های آنالوگ می‌توانند به راحتی مورد استراق سمع قرار گیرند و تغییر داده شوند.
دوربین‌های شبکه: امنیت بیشتری دارند. این دوربین‌ها می‌توانند از پروتکل‌های رمزنگاری برای انتقال داده‌ها استفاده کنند و دسترسی به آنها معمولاً نیاز به احراز هویت دارد.
هزینه
دوربین‌های آنالوگ: معمولاً هزینه اولیه پایین‌تری دارند. این دوربین‌ها و تجهیزات مربوطه اغلب ارزان‌تر از دوربین‌های شبکه هستند.
دوربین‌های شبکه: هزینه اولیه بالاتری دارند، اما با توجه به امکانات پیشرفته‌تر و کیفیت بالاتر، ارزش بیشتری در طول زمان ارائه می‌دهند.
فناوری و آینده‌نگری
دوربین‌های آنالوگ: فناوری قدیمی‌تری محسوب می‌شوند و ممکن است در آینده کمتر مورد استفاده قرار گیرند.
دوربین‌های شبکه: با توجه به پیشرفت‌های مداوم در فناوری شبکه و داده، دوربین‌های شبکه آینده‌نگرتر بوده و احتمال بیشتری برای تطابق با تکنولوژی‌های جدید دارند.
بررسی تفاوت‌های دوربین‌های شبکه و آنالوگ از این دیدگاه‌ها نشان می‌دهد که هر کدام از این دوربین‌ها با توجه به نیازها و محدودیت‌های خاص خود، مزایا و معایب منحصر به فردی دارند. انتخاب بین این دو نوع دوربین بستگی به نیازهای خاص پروژه، بودجه و هدف‌های نهایی دارد.